محله ما

محله­­ ی سازمان آب در میانه­ های منطقه­  ۵ شهرداری تهران قرار گرفته و از شمال به بزرگ­راه آیت الله کاشانی و   محله­ ی شهرزیبا، ازجنوب به بزرگ­راه شهید حکیم و محله­ ی کوی ارم، از شرق به  محله ­ی سازمان برنامه­ شمالی و اتوبان باکری و از غرب به بلوار تعاون و اندیشه محدود می­گردد. اطلاعاتی که در ادامه به آن­ها اشاره خواهد شد حاصل مصاحبه با اعضای شورایاری و معتمدین محله سازمان آب در آبان ماه ۱۳۸۸ می­باشد.

در خصوص وجه تسیمه این محله اعضای شورایاری معتقدند که”وجود سازمان آب در این محله موجب گردید تا محله به این نام معروف شود.. در حال حاضر نیز این شرکت و شهرک کارمندان سازمان آب، در کنار خیابان شهید شرَبیانی واقع می­باشند به سخن دیگر، در این محله در گذشته تصفیه­ خانه­ ی سازمان آب و کارگاه تیرسازی قرار داشته است و به خاطر آن که کارکنان آن به محل­ کارشان نزدیک باشند این شهرک را ساخته­اند. قدیمی­ترین قسمت محله نیز “بلوارآسیا” و “دویست دستگاه”می­باشد.

ایشان در ادامه اذعان داشتند که قبل از انقلاب در این محدوده، دو پروژه به بهره ­برداری رسید، یکی از آن­ها هزار دستگاه شهرزیبا و دیگری دویست دستگاه در جوار آیت الله کاشانی بود. هدف از پی­گیری این پروژه­ ها آن بود که دویست دستگاه را به افسران و هزار دستگاه را به درجه­داران بدهند. اما آنها­ ها این شهرک را به دو دلیل نپذیرفتند، اولاً آپارتمانها ۸۰ متری بود، ثانیاً از نظر امنیتی نیز از موقعیت مناسبی برخوردار نبودند و از راه­ های فرار زیادی برخوردار بودند. در نتیجه این پروژه را با قیمت ۱۲۰ تومان و به صورت اقساط، به مردم واگذار کردند. در عین حال، خریداران نیز معترض بودند، زیرا آن­ها اعتقاد داشتند که “قسط می­دهیم اما خارج از محدوده هستیم”. برای درمان این مساله، این محله را جزء  محدوده شهری قلمداد نمودند. به این ترتیب از آیت الله کاشانی به پایین و از بلوارآسیا تا سر نیلوفر جزء محدوده شهر و از نیلوفر به سمت غرب یعنی به سمت بلوار تعاون جزء محدوده­ی ۲۵ ساله تلقی گردید. تا قبل از انقلاب در غرب نیلوفر، باغ بزرگی وجود داشت که در حال حاضر خیابان­های سرو، آلاله و بلوار عدالت جای­گزین آن شده­اند. در همان زمان نیز، این محدوده خیابان­بندی شده بود، اما چون جزء محدوده­ی ۲۵ ساله محسوب می­گردید، اهالی اجازه­ی ساخت نداشتند. در این راستا ۸ خانواری که داخل این باغ زندگی می­کردند، خانه­های محقری داشته و آب و برق خود را با تانکر و موتور برق تامین می­نمودند. بعد از انقلاب اجازه­ی ساخت و ساز به این قسمت نیز داده شد. لذا مالکین، زمین­ها را به قطعات ۳۸۰ متری تفکیک کرده و به فروش رساندند. به بیانی دیگر در سال­های ۱۳۴۷ و ۱۳۴۸ در کوی­ کیهان یک پاسگاه پلیس وجود داشت، به این معنی که این قسمت­ها قبل از انقلاب هم مسکونی بوده و به کوی­کن و ویلاشهر معروف بوده­اند. علت نام­گذاری ویلا­شهر را نیز می­توان این­گونه بیان نمود که آن مکان، تنها جایی بود که از خانه­ های یک طبقه برخوردار بود.

در خصوص مالکیت زمین­های محله نیز می­توان گفت، زمین­های بلوار آسیا و نیلوفر(محله سازمان آب) متعلق به حاج­ آقا شنتیانی بود. پس از آن نیز سازمان زمین شهری، این مکان را به تعاونی سازمان آب داده  و این تعاونی نیز ساختمان­ها را پس از ساخت به کارکنان خود واگذار نمود. قسمت غربی بلوار عدالت نیز به تعاونی پلیس قضایی و مقداری از زمین­­های باغ نیز توسط سازمان زمین­شهری به کارمندان مجلس شورای اسلامی واگذار گردید.

در خصوص تحولات اثرگذار بر محله، این نکته قابل ذکر خواهد بود که در گذشته، در محدوده­ی آیت­الله کاشانی تا شهرزیبا، جاده­ی باریکی وجود داشت، لذا در سال ۱۳۵۲ که بازی­های آسیایی در استادیوم آزادی فعلی برگزار گردید، این جاده را که قبلاً “جاده­ی کن” نامیده می­شد بهسازی و عریض ­تر نموده و به شکل اتوبان فعلی درآوردند. اوایل انقلاب نیز نام آن­را آیت­ الله کاشانی نهادند. این اتوبان باعث آبادی و رونق منطقه و بالطبع محلات شده است. نکته­ ی شایان ذکر در خصوص گذشته­ ی محله این خواهد بود که محله­ ی سازمان­ آب، چاه و قنات نداشت و با تانکر به این مکان آب آورده و می­فروختند. از سوی دیگر یک کانال به نام کانال­ آسیا در محله وجود داشت که در حال حاضر روی آن را پوشانده ­اند

در خصوص ترکیب جمعیتی مهاجران اولیه­ ی محله می­توان گفت از همان ابتدا افراد به صورت خانوار وارد محله   شده ­اند. همچنین قومیت غالبی در محله وجود ندارد اما از ابتدای شکل گیری محله، مذهب اکثریت افراد تشیع بوده است

در حال حاظر محله سازمان برنامه شمالی و محدوده آن به دلیل دسترسی راحت به اتوبان های اصلی شهر و به دور از ترافیک و الودگی مرکز شهر و دارا بودن مراکز خدماتی و اموزشی عالی

بافت سرسبز و شهرسازی به روز

محله مناسبی برای سکونت شما و خانواده متحرمتان میباشد

محله ( اباذر مهران بهنام گلستان‌ها ) بر بستر شرقی اراضی کاظم آباد از روستا های تابعه کن، در نزدیکی حسن آباد قرار گرفته است.این محله در شرق محله پنج و در همسایگی محله هما (مرزداران) و صادقیه در منطقه دو است و محله از شمال به بزرگراه آیت اله حکیم از شرق به بزرگراه اشرفی اصفهانی و محله های هما و صادقیه در منطقه دو ،از جنوب به محله کوی فردوس و بزرگراه آیت اله کاشانی و از غرب به بزرگراه ستاری محدود می شود.

پیشینه تاریخی:

محله اباذر و مهران در واقع همان کاظم آباد و حسن آباد کن هستند که تا دهه ۱۳۴۰ دو روستا با این نام و نشان بوده اند.هر دو آبادی در مسیر جاده ای بودند که کن را به تهران وصل می کرد.

آن جاده از آغاز دهه ۱۳۵۰ که ورزشگاه آزادی تکمیل و به ویژه در سال ۱۳۵۲ که بازی های آسیایی در آن برگزار شد،مورد توجه قرار گرفت و توسعه و بهسازی شد.آن جاده همان خیابان ستارخان است که از میدان آریاشهر (صادقیه) به نام بزرگراه آیت اله کاشانی خوانده می شود ، کاظم قلعه ای بود که در دهه ۱۳۳۰ خرابه و در جنوب شرقی حسن اباد بر سر راه طرشت به کن قرار داشت . قنات این محل را منحرف کرده و به حسن اباد بردند(ستوده ، ۱۳۷۴،ج۲، صفحه ۶۹۲).از نگاهی دیگر اراضی این محله و محله مهران در جنوب اراضی باغ فیض بودند که از سال که از سال ۱۳۴۶ به تدریج تفکیک شدند.

در زمین های محله اباذر ، بر خلاف محله مهران زمین زراعی یا باغ وجود نداشت واین زمین ها بایر بودند و از سوی دیگر مالکان به دلیل طرح ۲۵ ساله، از اجاره ساخت و ساز نیز برخوردار نبودند.زمین های این محدوده ازبالای مسیل پونک که از میدان صادقیه تا جنوب پونک امتداد دارند،جز روستای باغ فیض بوده است.پس از انقلاب اسلامی باتوجه به تحولات اجتماعی و مهاجرت های صورت پذیرفته ، این محله نیز اندک اندک بافت شهری به خود گرفت.آب و هوای مناسب محله نیز در جذب مهاجران موثر بوده است.در این راستا بخش های جنوبی باغ فیض جدا شده و محله جدیدی را به نام مهران شکل بخشید. محله مهران قدیم از شمال،جنوب و غرب با محله مهران فعلی تفاوتی نداشت و تنها از شرق به بزرگراه اشرفی اصفهانی می رسد که در تقسیمات جدید ، شرق بلوار اباذر تفکیک و به نام محله اباذر مشهور شده است.

قدیمی ترین بخش های مسکونی محله بعد از انقلاب اسلامی ساخته شده است و در محدوده گلستان ۱ تا ۶ است.خیابان های اصلی محله خیابان های پیامبر،شهید شالی و شهید اسکندر زاده است.این محله با بزرگراه های اشرفی اصفهانی،حکیم و کاشانی همسایه بوده و از آن طریق به سایر بزرگراه ها متصل می شود. احداث این بزرگرا ها تحولات زیادی برای محله در پی داشته است.آب این محله در گذشته از قنات های روستای باغ فیض تامین می شد.این قنات ها هنوز هم وجود دارند

این محله به واسطه سرمایه گذاری سازنده ها و خریداران ملک و شهرسازی به روز, امکانات رفاهتی , محله ای دنج , شیک با دسترسی عالی درحال حاظر لوکس ترین محله منطقه ۵ تهران می باشد